การทำเลสิครักษาโรคตาขี้เกียจได้หรือไม่ ? อ่าน 30,180
การทำเลสิคช่วยรักษาโรคตาขี้เกียจได้หรือไม่ ?
โรคตาขี้เกียจ (lazy eye หรือ amblyopia) เป็นความผิดปกติของระบบประสาทรับรู้การมองเห็น เกิดได้จากหลายสาเหตุ ผู้ที่มีสายตาผิดปกติมากในตาข้างใดข้างหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นสายตาสั้นมาก ยาวมาก หรือเอียงมากและไม่ได้รับการแก้ไข จนเมื่อเวลาผ่านไปสมองจะเริ่มปฏิเสธการใช้ตาข้างนั้นในการมองภาพหรือวัตถุต่างๆ และจะสั่งการให้เราใช้เฉพาะตาข้างที่เห็นชัดเจนกว่า เมื่อตาข้างที่มีสายตาผิดปกติมากไม่ถูกใช้งานก็จะเป็นตาขี้เกียจในที่สุด โรคตาขี้เกียจจะสัมพันธ์กับระบบประสาทรับรู้การมองเห็น ดังนั้น การรักษาจะได้ผลดีเมื่อรักษาก่อนช่วงอายุ 12 ปี ถ้ารักษาในช่วงอายุที่มากขึ้น โอกาสที่จะรักษาหายจะลดลง
สาเหตุของโรคตาขี้เกียจ
โรคตาขี้เกียจเกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่น
1. โรคตาขี้เกียจที่เกิดจากโรคตาเข ตาเหล่
โรคตาเข ตาเหล่ เกิดขึ้นจากการที่ตาทั้ง 2 ข้างไม่ได้โฟกัสที่จุดเดียวกัน เช่น ตาข้างหนึ่งมองตรง ในขณะที่ตาอีกข้างหนึ่งอาจมีอาการเหล่เข้า เหล่ออก เหล่ขึ้นด้านบน หรือเหล่ลงด้านล่าง เมื่อตาทั้ง 2 ข้างไม่ได้โฟกัสที่จุดเดียวกันจะทำให้มีอาการเห็นภาพซ้อน สมองจึงเริ่มปรับตัวโดยการปฏิเสธการรับรู้ในตาข้างที่ไม่ได้มองตรง จึงทำให้พัฒนาการในตาข้างนั้นช้าลงหรืออาจไม่เกิดพัฒนาการของการมองเห็น แต่จะพัฒนาการมองเห็นในตาอีกข้างหนึ่งแทน
2. โรคตาขี้เกียจที่เกิดจากภาวะสายตาผิดปกติ
การมีภาวะสายตาผิดปกติ ไม่ว่าจะเป็น สายตาสั้น สายตายาว หรือสายตาเอียงมากๆ ในตาข้างใดข้างหนึ่ง อาจเป็นสาเหตุที่นำไปสู่โรคตาขี้เกียจได้ เนื่องจากผู้ป่วยจะเลือกใช้เฉพาะตาข้างที่เห็นได้ชัดเจน ทำให้ตาข้างที่มีค่าสายตาผิดปกติมาก หยุดการพัฒนาหรือพัฒนาได้น้อยกว่า
3. โรคตาขี้เกียจที่เกิดจากโรคต้อกระจกแต่กำเนิด
4. โรคตาขี้เกียจที่เกิดจากโรคหนังตาตก
การรักษาโรคตาขี้เกียจในเด็ก
การรักษาโรคตาขี้เกียจในเด็ก ทำได้โดยการปิดตาหรือใช้ยาหยอดขยายม่านตาในข้างที่เห็นชัดกว่า เพื่อให้เด็กพยายามมองวัตถุด้วยตาข้างที่เห็นชัดน้อยกว่า ระยะเวลาในการรักษาอาจนานเป็นเวลาหลายสัปดาห์ไปจนถึงหลายเดือนจึงจะเริ่มเห็นว่าการมองเห็นของเด็กเริ่มดีขึ้น
"จะเห็นได้ว่า โรคตาขี้เกียจเป็นโรคที่เกิดจากความผิดปกติของระบบประสาทรับรู้การมองเห็น ไม่ได้เกิดจากความผิดปกติในระบบการรวมแสงและหักเหแสงภายในลูกตาเหมือนกับภาวะสายตาสั้น ยาว หรือเอียงที่สามารถแก้ไขด้วยการทำเลสิค ดังนั้น การทำเลสิคเพื่อรักษาโรคตาขี้เกียจจึงมีส่วนช่วยได้น้อย หรืออย่างมากที่สุดก็ช่วยให้มองเห็นได้ดีใกล้เคียงกับการใช้แว่นตาหรือคอนแทคเลนส์ที่ใช้อยู่ แต่การทำเลสิคจะไม่สามารถรักษาให้โรคตาขี้เกียจหายไปได้"